Nasıl mı katlanıyorum
Uzun uzun susuyorum
Eğimli kaşlarıma saçlarımı örterek
Bir evde susarsa anne
Camlara düşer burnunun izi
çocukların
Nasıl mı katlanıyorum
İlgisiz geçiyorum insanların arasından
İncelik düşünmeden
Yarısı yaz yarısı güz
İklimler bırakarak
Kiminin ayaklarına bin kollu ırmak
Kiminin gözüne serap
Kendime ızdırap oluyorum
Nasıl mı katlanıyorum
Yeni kitaplar, yeni elbiseler,ev işleri
Duruşum eksik ,gülüşüm kısa
Bağışlasın beni kibrit kutusu yüreğim
Ben herkese oynak türkü
Kendime acıklı besteyim
Ölü bir şairin fotoğrafındaki son duygu
“Şiir hayat kurtarır”
Yazar: Birsen TATAR KILIÇ